табан
1(Монғ. ) балғаның ұратын жалпақ жағы
2
(Шымк. : Түлк. , Сайр. ) фундамент. Ол там іргесінің т а б а н ы н жасады (Шымк. , Сайр. )
3
1. (Гур. , Тең. ) қайықтың астыңғы тақтайы, қайықтың табаны. Ол қайық т аб а н ы н д а ғ ы суды төкті (Гур. , Тең. ). 2. (Шымк. , Сайр. ; Қост. , Жанг. ; Ақт. : Ырғ. , Шалқ. ) еден. Тамның т а б а н ы тақтайдан істелді (Шымк. , Сайр. )
4
1. Қ-орда. , Арал; Ақт. : Ырғ. , Шалқ. ; Қост. : Аман. , Жанг. ) қонысқа лайықты, ел ірге тепкен жер. Осы бір ылдида бір т а б а н бар екен, оны білмеппіз Қ-орда. , Арал). Мен ежелден осы Торғай т а б а н ы н ы ң кемпірімін (Қост. , Жанг. ). Біздің мекеніміз әуелден Торғай т а б а н ы (Қост. , Аман. ). 2. (Қост. , Аман. ) айнала, маңай, ірге. Мал оныншы ауылдың т а б а н ы н д а жайылып жүр (Қост. , Аман. ). 3. (Қар. ; Жезқ. ) шабындық жер, алап. Т а б а н д ы шауып бітірдік (Жезқ. ). 4. (Қост. : Аман. , Жітіқ. ) өз іргесі, басы. Ауданның өзі т а б а н ы н д а тұратындардың көбісін жақсы білемін (Қост. , Жітіқ. ). Әуелі Көлқора т аб а н ы н д а отырған Рамберді, Жылқыбай секілді байлардың үйіне бір-бір түстеніп шықты (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 102). 5. (Гур. , Тең. ) көлдің, өзеннің маңайы, алабы. Орал т а б а н ы н д а колхоздардың балықшы бригадалары бар (Гур. , Тең. ). 6. (Гур. , Тең. ) ірге, қоныс. Баяғы “Ақтабан шұбырындының” кезінде ел т а б а н ы тайғандай болды (Гур. , Тең. )
5
(Гур. ,Тең. ) аудың төменгі арқаны; аудың төменгі табаны; табандығы. Аудың т а б а н ы н басушы адамды бәкітшік дейміз (Гур. , Тең. ). Табандығы тұлғасында да қолданылады
6
(Жамб. , Жам. ) топ. Ұлы жүз бір т а б а н елміз (Жамб. , Жам. )
7
(Сем. : Абай, Шұб. ) тапқыр. Шіркіннің сөзге т а б а н ы н ай (Сем. , Шұб. )
8
(ҚХР ) толық. Мен оны көрмегелі т а б а н бір жұма болды (ҚХР )