тақа
1(Монғ. ; Сем. , Шұб. ) түгел, түк қалмай, мүлде. Түйір дән жоқ. Т а қ а таусылғалы бүгін төрт күн (М. Құрман., 124). Ұйқыдан т а қ а күдер үзгесін бұл түрегелді (Ә. Нұрп., Сең, 67)
2
(Орал, Орда; Рес. ,Орын. ) таға, етіктің өкшесіне қағатын темір. Бізде етікке т а қ а н ы қыста ғана қағады (Орал, Орда). Туфлиінің т а қ а с ы баспалдаққа тық-тық соғылады (М. Мағ., Көк кеп., 51). 2. (Көкш. , Қ-ту ) етіктің өкшесі. Етіктің т а қ а с ы н түсіргенсің бе? (Көкш. , Қ-ту ). Мынау Асаубайдың т а қ а с ы н а бір өткір мық қағып бермейсің бе? (Ә. Сәр., Тол. туғ., 103). 3. (Орал, Жән.) аяқкиімнің өкшесіне қағылған ұлтандық нәрсе. Аяқкиімнің т а қ а с ы н кейбіреулер желіммен ұстайды екен (Орал, Жән.)
3
(Ақт. , Шалқ. ; Қост. , Камыш. ) тіпті, ең болмағанда. Мен келісе қоймап едім, т а қ а болмай баратса тағы көрерміз (Қост. , Камыш. ). Т а қ а болмаған соң өзіне таяу отырған қаба сақалды, жуан қараны бүйіріне түртіп қалды (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 95)