талыс
1. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ; Жамб. : Шу, Мойын. ; Ақт. , Ырғ. ; Шығ.Қаз. , Зайс. ) шеберлердің аспап салатын ыдысы. Далабайдың т а л ы с ы толған аспап Қ-орда. , Сыр. ). Т а л ы с т ы жылқының, сиырдың бас терісінен істейді (Ақт. , Ырғ. ). 2. (Орал: Орда, Жән.) мес, торсық. Кейбір т а л ы с қ а 3-4 шелек қымыз сыяды (Орал, Орда). Көне жырларда талыс жылқының, сиырдың бас терісінен істелген көн дорба. Мен арғын деген арыспын, Азуы кере қарыспын. Сен бұзау терісі шөншіксің, Мен өгіз терісі т а л ы с п ы н (Бұхар жырау)