Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тонаулы
1. (Түрікм. : Красн. , Таш. , Көнеүр. , Ашх. ) жасаулы, дүниелі. Келіні т он а у л ы келіпті (Түрікм. , Красн. ). 2. (Тау., Қош. ) бай, ауқатты. Бұрын әйел атаулы сатулы еді, олар т о н а у л ы кісілерге кететін (Тау., Қош. ). [Қарақалпақша тонлыбай дәулетті (Карак.-рус. сл., 1958)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тонаулы


будет выглядеть так: Что такое тонаулы