Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
топан
1. (Гур. , Есб. ; Орал, Орда) егінді бастырғаннан соң шыққан сабан. Егіннің т оп а н ы м е н үйдің төбесін жабады (Орал, Орда). Кейде мәкин дейді. Кірпіш басуға біраз т о п а н әкелмесе болмайды (Гур. , Есб. ). 2. (Ақт. , Ырғ. ) тезектің ұсағы, үгіндісі, ұшырындысы. Т о п а н д ы малдың астына саламыз (Ақт. , Ырғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: топан


будет выглядеть так: Что такое топан