Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
төп
(Орал, Казт. ; Гур. , Есб. ; Ақт. , Ойыл) сөктен жасалған көже, ботқа. Тұрсынбай, т ө п т і қарап қойшы, күйіп кетер (Ақт. , Ойыл). Неміс кезінде жұрттың бәрі де көжесі болсын, картошкасы болсын, т ө б і болсын жалпылдақ жағып пісіріп, үйлерін жақпайтындығын Катя білетін (А. Фад., Жас гв., 616)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: төп


будет выглядеть так: Что такое төп