Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түлей
1. (Түрікм. : Красн. , Ашх. , Таш. , Мары; Жамб. , Шу) ылғи сексеуіл өскен қалың жер. Жан-жағы шағыл құм, сексеуілді т ү л е й ішінде бой жасатып бір ауыл жатыр (“Жұлдыз”, 1987, №8, 3). Мен жылқыларды Есенғазық т ү л е й і алдыңғы жағындағы Жамансары, Қосқұдық деген суларға жайып бағамын (“Маңғ. ”, 22.10.1954). 2. (Шымк. , Сайр. ) қалың ағаш. Бұрын бұл селоның ағашы жүдә (қ.) т ү л е й болатын (Шымк. , Сайр. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: түлей


будет выглядеть так: Что такое түлей