тұран
1. (Гур. , Маңғ. ; Қ-орда, Арал; Ақт. , Жұр. ) таудың үстіндегі су жиналған ойпаң жер. Егінге керекті суды жинақтайтын орын, шұңқыр. Айрықтың үстінде үлкен т ұ р а н бар (Гур. , Маңғ. ). 2. (Түрікм. , Красн. ) жауған жаңбыр суының жер бетіне сіңбей қалған суы. Жалаң аяқ т ұ р а н д ы кешіп талай ойнағанбыз (Түрікм. , Красн. )