Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабадан
1. (Қост. , Жанг. ; Жезқ. , Ұлы. ; Ақт. : Ырғ. , Қараб. ; Қ-орда: Арал, Қарм. , Сыр. ) сыртын оюлап жасаған, текшелеу келген үлкен киіз сандық. Ішіне көрпе, киім-кешек салынып, жүк үстіне жинап қояды. Ш а б а д а н д ы жерден алып, кебеже үстіне қой (Қост. , Жанг. ). 2. (Қарақ. ) қол кілем не алашадан тігілген көйлек-көншек салып қоятын ыдыс
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шабадан


будет выглядеть так: Что такое шабадан