Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабық
(Қ-орда: Шиелі, Сыр. , Жал. , Қарм. ; Жамб. : Жам. , Сар. ; Шымк. , Сайр. ) арамшөп отағы. Әйелдер ш а б ы қ қ а шықты (Шымк. , Сайр. ). Қауынның ш а б ы ғ ы н а мектеп оқушылары жыл да араласады Қ-орда. , Шиелі). Мен ш а б ы қ қ а шығатыннан бір күн бұрын мектепке келе жатып, ауыл алаңындағы мінбенің жанынан өттім. Қамбар кетпенін алып, ш а б ы қ қ а кірісті (Қ. Әбд., Тәт. қауын, 19)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шабық


будет выглядеть так: Что такое шабық