шабыну
1(Қост. , Жанг. ; Шығ.Қаз. , Ү-Н. ) моншада денені сыпырғышпен ұру. Ш а б ы н у ғ а сібірткі де жоқ (Шығ.Қаз. , Ү-Н. ). Қырық шелектен су сыятын төрт үлкен күбі, сегіз кісілік ш а б ы н а р ы болсын (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 258)
2
Қ-орда. , Қарм. ) келеге түсетін жараған бура мен үлектің аузынан ақ көбік атып, бөксесін шөмейте, кеудесін көтере, құйрығын ерсілі-қарсылы шапаттап, тісін қайрап, күркіреп, айбат көрсетуі