шабыра
11. (Түрікм. : Таш. , Көнеүр. , Тедж. , Мары) ешкі терісінен жасалған былғары. Мәш тігуге ш а б ы р а д а н әздігі жоқ (Түрікм. , Тедж. ). 2. (Өзб. ) жұқа былғары, шегірен. Құлақшынның ш а б ы р а с ы жарыққа жылт-жылт етеді (Өзб. )
2
(Қост. , Об. ; Ақт. , Қараб. ) көрші. Бұл кісі бір кезде менің ш а б ы р а м болған (Қост. , Об. ). [Орыс тілінде шабер сөзі «көрші» мағынасында қолданылады (Толк. словарь русского языка, т. ІВ)]
3
(Қост. , Жанг. ) қалқа; қар тоқтату үшін қадалған қамыс
4
(Қ-орда: Қарм. , Шиелі; Ақт. , Шалқ. ) күрке, қос. Ат ш а б ы р а н ы ң қасында байлаулы тұр Қ-орда. , Қарм. ). Күн өтіп ауырып қаларсың, ш а б ы р а ғ а кіріп отыр (Ақт. , Шалқ. )
5
(Жамб. , Жам. ; Алм. , Жам. ) шыбықтан тоқылған ыдыс, себет. Қораның есігіне ш а б ы р а тоқу керек еді (Алм. , Жам. )