шағу
1(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Түрікм. : Таш. , Көнеүр. , Тахта; Сем. : Абай, Ақс. , Шұб. ; Шығ.Қаз. : Ү-Н. , Қатон. , Марқ. ; Монғ. ) сындыру, қирату. Байқа, кеселерді ш а ғ ы п алма (Түрікм. , Тахта). Қонақ үйінің терезесі ш а ғ ы л ы п қалыпты (Сем. , Ақс. ). Жәуміттер елдің малын айдап, мүлкін шашып, қазанына дейін ш а ғ ы п кетіпті. Енді жыласаң басыңды ш а ғ а м (Маң. , Маңғ. ). Қолымнан түсіп кетіп, төрт-бес шыны бір-ақ ш а ғ ы лд ы (Монғ. )
2
(Орал, Казт. ; Рес. , Сарат. ) күнбағыс және соның дәні, шекілдеуік. Ш а ғ у сатып алып отыратын (Рес. , Сарат. )