Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шағыл
1(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Түрікм. : Красн. , Небид. , Ашх. , Таш. , Мары; Гур. , Есб. ) желмен сусып жататын өркеш-өркеш өсімдігі жоқ жалаңаш құм төбелер. Гурьев жағында Қосшағыл, Ақшағыл, Саршағыл сынды жер аттары көп кездеседі. Сыр бойының елі ш а ғ ы л деп мал жайылатын құмды, от жерді айтады: Мал ш а ғ ы л д а жатыр Қ-орда. , Жал. ). Шығыс Қазақстанда ш а ғ ы л таулы жердегі сусыма майда тастар: Алтай тауында ш а ғ ы л көп, аяғыңмен бассаң, төмен қарай сырғи бастайды (Шығ.Қаз. , Күрш. ). Қ ы з ы л ш а ғ ы л ғ а кірер-кірместе қойларды Көткеншек Көшен мен Сары Шая шашау шығармай иіріп ұстап отырыпты (Ә. Нұрп., Сең). Қашан еді баян көшіп, ән көшіп, елсіз ш а ғ ы л ортасына қонғаны (Х. Ерғ.)
2
(Шығ.Қаз. , Күрш. ) жарықшақ тастар, тау бетіндегі ұсақ тастар, қорым тастар
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шағыл


будет выглядеть так: Что такое шағыл