шақ
1(Орал, Казт. ; Ақт. , Ойыл; Рес. : Орын. , Волг. ; Қост. , Жітіқ. ) шаққа, әрең, зорға. Осында ш а қ келдім. Ш а қ бітірдім ғой мынаны (Орын. , Ад. ). Өзім шаршап жатып едім, сендер есік қаққанда ш а қ тұрдым (Орал, Казт. ). Аттың тартпасы ш а қ жетті (Ақт. , Ойыл). Талай рет ұшып түрегеле жаздап, тек қана өзін-өзі тежеумен ш а қ-ш а қ ұстап отыр еді (Ә. Нұрп., Күт. күн., 46). Оқуға ш а қ түстім (Қост. , Жітіқ. ). Өткен жылдың пай жинау, кооперацияға мүше тарту планы 68-50%-ке ш а қ жеткен («Күріш.», 1942, №3)
2
(Шымк. , Мақт. ) бұтақ (мақта туралы). Мақтаның ш а ғ ы н сындырмау керек (Шымк. , Мақт. ). қ. шақа 1.
3
(Шымк. , Түлк. ) шағын, кішкене. Ауырып өлген – денесі ш а қ қызыл қасқа қозы екен (Шымк. , Түлк. )
4
(Алм. , Кег. ) арбаның дөңгелегі. Арбаның бір ш а ғ ы сынып қапты, жөндету керек (Алм. , Кег. )
5
(Өзб. ) мүйіз. Қошқардың ш а ғ ын а н ұстап мойнын қайырып жіберді (Өзб. )