шақпақ
1(Жамб. : Жам. , Луг. , Шу) сіріңке, оттық, шырпы. Ш а қ п а қ тартып шам жағып жібер (Жамб. , Шу)
2
(Көкш. , Қ-ту ; Павл. ) қант шаққыш, қант шағатын құрал. Мынаны шағу үшін ш а қ п а қ керек екен (Көкш. , Қ-ту ). Мұны Қазақстанның батыс бөлігі қант қайшы дейді
3
(Шығ.Қаз. , Зайс. ) мылтықтың серіппесі, шаппасы. Мылтықтың ш а қ п а ғ ы н ашпа (Шығ.Қаз. , Зайс. )
4
(Шымк. : Мақт. , Арыс) найзағай, нажағай. Ш а қ п а қ жалтылдап тұр (Шымк. , Мақт. ). Күн ш а қ п а ғ ы н шақты (Шымк. , Арыс)
5
(Қар. ) сөзшең, сөзуар, тілмар. Бұрыннан ш а қ п а қ, сөзге шебер жігіт, председатель болған соң өсе түскен (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 290)