шалма
1(Түрікм. : Красн. , Небид. , Жеб. ) уықты байланыстырып тұратын тоқылған енсіз құр
2
(Ақт. , Қараб. ; Қост. : Аман. , Жанг. ; Сем. : Көкп. , Ақс. , Абай) мойын шалғы, бөкебай. Магазинге жақсы-жақсы ш а л м а түсіпті (Ақт. , Қараб. ). Қыстыгүні мен мойныма ылғи ш а л м а байлап жүремін (Қост. , Аман. ). Бұл сөзге -лы жұрнағы жалғанып сын есім тұлғалы шалмалы деген туынды сөз жасалады. Анау қызыл ш а л м а л ы бала біздің мұғаліміміз (Сем. , Абай). Төрде отырған ақ ш а л м а л ы кісі кім болады? (Сем. , Ақс. )
3
1. (Павл. : Үрлі. , Баян. ) сәлде. Басына ш а л м а тартқан кісі (Павл. , Үрлі. ). 2. (Қарақ. ) әйелдердің орамалы
4
(Өзб. ) қора ішіне қыс бойы мал аяғының астында тапталып жатқан көңді кетпенмен шауып, көшіріп жайып тастаған тезек