шалу
1(Маң. : Маңғ. , Шевч. ) домбыра, қобыз, сырнай тарту. Бұл етістік көбіне домбыра шал, күй шал деген сияқты тіркес түрінде қолданылады. Домбыраға күй ш а л а білу үлкен өнер ғой (Маң. , Маңғ. ). Домбыраны жақсы ш а л а т ы н көрінесің, енді бір ауыздап жіберің (Маң. , Шевч. ). Шатланып жүрген күнімде домбыраны қолға алғанмын, Оң-солға бұрап ш а л ғ а н м ы н (Аралбай ақын). Сыбызғы ш а л ы п отырған бала жұртқа ұнап қалды (Маң. , Маңғ. )
2
(Рес. , Орын. ) бидайды ұшырған соң бетіндегі шөп-шаламын сыпырғышпен сыпыру, шарлау. Бидай бетін ұзын сібірткімен ш а л ы п өтеміз (Орын. , Бөр. )
3
(Гур. , Мақат) әңгіме айту, сөйлесу. Абылғазы әңгімені көп жерден ш а л а д ы (Гур. , Мақат)
4
(Сем. , Ақс. ) жеу, тіске басу, шайнау. Шаймен ш а л у ғ а нан әкел (Сем. , Ақс. )
5
(Маң. : Шевч. , Маңғ. ) от жер, малдың өрісі, шөбі шүйгін жер. Бұл жердің шөбі ащылы-тұщылы түйенің нағыз ш а л у ы (Маң. , Шевч. )
6
(ҚХР ) шолу. Олар жанжағын ш а л ы п кім бар, кім жоқ екенін көрді (ҚХР )