шамал
1(Түрікм. : Таш. , Көнеүр. ; Шымк. : Лен. , Кел. , Сарыағ. , Түлк. , Мақт. ; Қарақ. ) самал, қоңыр салқын жел, көбінесе жазда ыстықта кешке қарай соғатын желді айтады. Алдымыздан бір ш а м а л соғып, денеміз рақаттанып қалды (Түрікм. , Көнеүр. ). Бізде Шақпақтың ш а м а л ы дейтін болады, ол Шақпақтың үстірт жағынан соғады (Шымк. , Түлк. ). Құрттай ғана тесік болса, ш а м а л тартады (Қарақ. ). [Өзбекше шамол (Узб.-рус. сл., 1959); түрікм. шөмал (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. шамал жел мағынасында (Рус.-карак. сл., 1967)]
2
(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Түрікм. : Красн. , Бекд. , Небид. , Ашх. , Таш. , Мары) шық, таң алдында жерге түсетін дымқыл. Ш а м а л түскенде аңның ізі құмға қып-қызыл болып түседі (Түрікм. , Красн. ). Жерге ш а м а л түскен екен, етігім дым тартайын деді (Маң. , Маңғ. )