шаппа
1(Сем. , Абай; Шығ.Қаз. , Күрш. ) шөбі шауып алынған жер, шабындықтың орны. Мынау көрші ауылдың ш а п п а с ы (Сем. , Абай)
2
(Түрікм. : Ашх. , Гяу. , Красн. , Таш. , Тедж. ; Шымк. , Сайр. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ; Рес. , Орын. ; Жамб. , Тал. ; Ақт. , Шалқ. ) бәкі. Тырнақ алуға ш а п п а ң д ы берің (Түрікм. , Гяу. ). Дмитрий ш а п п а пышағын алып, алдымен сары табақтай қауынын тілді (Ғ. Сл., Өмір., 99). Жалма-жан қалтамдағы ш а п п а м д ы ашып жібердім де, өлгелі жатқан қойды бауыздай бастадым Қ-орда. , Сыр. ). Ахмет, сен ш а п п а ң д ы маған бер. Оқушы дүкеннен ш а п п а алды (Ақт. , Шалқ. ). [Түрікменше чапгы (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. шапқы, шаппа (Рус.-карак. сл., 1967)]