шарлау
11. (Шығ.Қаз. , Тарб. ; Алм. ; Жамб. , Шу; Қ-орда: Сыр. , Жал. ) қырмандағы астықты қызылдау, желге атып, ұшырып шөп-шардан арылту. Қырмандағы бидай – ш а рл а н ғ а н бидай (Алм. ). Бидайды ш а р л а п болысымен ауданға жөнелтеміз Қ-орда. , Сыр. )
2
(Шығ.Қаз. , Тарб. ) түгендеу, санау, есеп-қисабын алу. Ауданнан есепшілер келіп мал ш а р л а п жатыр (Шығ.Қаз. , Тарб. ). 2. аралау. Жайлаудағы малды түгел ш а р л а п болдық (Шығ.Қаз. , Тарб. )