шата
1(Қост. , Жанг. ; Қар. , Қарқ. ) мінезі шәлкез, тентек, шатақ шығарғыш. Мінезі ш а т а ғой өзінің: тиіп кетсең, өзіңе бас салғалы тұр (Қост. , Жанг. ). Оған соқтықпа – ол ш а т а кісі (Қар. , Қарқ. ). Әй, енеңді ұрайын, Маусымбектің ш а т а с ы не қыласың қылжақты (С. Сейф. Шығ., В, 140)
2
(Қост. , Жанг. ; Көкш. : Щуч. , Еңб. ; Шығ.Қаз. , Ү-Н. ; Сем. , Абай; Тау., Қош. ; Монғ. ) некесіз туған бала. Сен туада ш а т ас ы ң, Айтпа өйтіп, қаралық! Іште келіп туғансың, Тегің - меркіт, жаралып! (М. Сұл., Шыңғыс хан, 27)