шаттауық
11. Қ-орда. , Сыр. ; Маң. , Маңғ. ; Жамб. : Тал. , Сар. ; Түрікм. : Красн. , Бекд. , Қиян. , Небид. ; Қарақ. ) шымшуыр, отқысқыш. Ш а т т а у ы қ п е н самауырға от сала қойшы (Маң. , Маңғ. ). 2. (Жамб. : Мойын. , Шу; Сем. , Абай; Көкш. , Қ-ту ; Павл. : Ерт. , Леб. ) ұста дүкеніндегі қызған темірді ұстайтын құрал, қысқаш. Қордай жағында мұны сапсалғы дейді
2
(Орал: Казт. , Чап. ) жаңғақ. Базарда ш а т т а у ы қ сатады екен. Мойылдың ішіндегі дәнді де ш а т т а у ы қ дейді (Орал, Казт. ). Өз қиялым ш а т т а у ы қ ағашын ексе дегендей айтады. Тек шабан өсетін болса керек (Ғ. Сл., Шалқ. , 255)
3
1. (Сем. , Абай) талқы, илеген теріні жұмсарту үшін қолданылатын құрал. Ш а т т а у ы ғ ы ң д ы құра бер, мен теріні әзірлейін (Сем. , Абай). 2. (Қар. , Қарқ. ) іскенже. Ш а т т а у ы қ қ а салып барып егемесе, былай егеу қиын (Қар. , Қарқ. )