шебік
11. (Қост. : Жанг. , Жітіқ. ) тамақты аз ішетін адам. Жанымдағы кісі де бір ш еб і к адам еді (Қост. , Жітіқ. ). Тамақ ішпейсің, өзің ш е б і к екенсің ғой (Қост. , Жанг. ). 2. (Қост. , Жанг. ; Орал, Казт. ; Ақт. , Жұр. ; Қарақ. ) арық, жүдеубас, жадау, нәзік, әлсіз. Мына бала ш е б і к, тіпті жүдеу екен (Қост. , Жанг. ). Қайдағы ш е б і к шыбықтарды жинап келіпсің, неге жарайды олар (Қарақ. )
2
1. (Шымк. , Мақт. ) желімдеп жасалған жұқа тақтай. Ол ш е б і к әкелуге кетті, ш е б і к жәшік жеңіл болады ғой (Шымк. , Мақт. ). 2. (Монғ. ) фанера. Шәнді ш е б і г і м е н алды (Монғ. )