шегу
11. (Маң. , Маңғ. ; Гур. : Есб. , Тең. ; Рес. , Сарат. ) таразыға тарту, өлшеу. Салмағын байқағың келсе, шеккіге (қ.) ш е г і п көр (Маң. , Маңғ. ). Ләпкеші затты складтан ш е г і п алады (Рес. , Сарат. ). Жайық бойы қазақтарында да бұл сөз айтылады. 2. (Түрікм. : Красн. , Бекд. , Небид. , Ашх. , Гяу. , Таш. , Көнеүр. , Тедж. , Байр. , Мары; Гур. ; Орал: Чап. , Жымп. ) қою, салу, өлшеу, тарту, т.б. Колхоз бастық қол ш е к к е н (Түрікм. , Тедж. ). Бұл бала сурет ш е к к і ш (Түрікм. , Ашх. ). [Түрікменше чекмек (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. чекмоқ (Узб.-рус. сл., 1954); қарақ. шек (Карак.-рус. сл., 1958)]
2
(Гур. ; Маң. , Маңғ. ; Сем. : Аяг. , Көкп. , Ақс. ; Монғ. ) жегу, ат жегу. Атты арбаға ш е г і ң д е р, тезірек аттанайық (Сем. , Көкп. ). Жылқыны әуелде Арқа жағы, базарлы ел ш е к т і, біздің ел ш е г у д і көпке дейін білген жоқ (Маң. , Маңғ. )
3
(Алм. , Жам. ) жегу, жұмысқа жіберу, қызметке тағайындау. Ана жылы біздің баланы да Талдықорғанға жұмысқа ш е к к е н (Алм. , Жам. )