шетен
1(Талд. , Қарат. ) ақыр, оттық (жылқыға шөп салатын орын). Атын ш е т е н г е қойды (Талд. , Қарат. )
2
(Маң. , Маңғ. ; Түрікм. : Красн. , Небид. , Жеб. , Ашх. , Таш. , Көнеүр. ) фанера. Тонадағы ш е т е н жәшікті не затқа жараттың? (Түрікм. , Ашх. ). Клубқа жақындай бергенде үлкендеу ш е т е н г е қағылған… сурет сияқты бір нәрсе көзіме елең еткендей болды («Жұм-шы», 18.03.1939). Иіруші қыз толған ұршықты ш е т е н қорабқа біртіндеп тастап жатып: – әне, ана жақта, – деді (Ғ. Сл., Заман., 95)
3
(Шығ.Қаз. , Тарб. ) шікірейген, шытырайған (адам туралы). Ш е т е н адам (Шығ.Қаз. , Тарб. )
4
1. (Жезқ. , Ағад. ; Қар. , Шет; Шығ.Қаз. , Тарб. ) айналасы талмен, ағашпен қоршалған ашық қора. Атты ш е т е н г е кіргіз (Қар. , Шет). Ауылдың шетінде ш е т е н қоршаған қорасының ішінде тінтінектеп жүретін (Т. Ахт., Дала., 16). 2. (Рес. , Орын. ) төбесі жабық шыбықтан тоқылған қора
5
(Маң. , Маңғ. ) себет, шыбықтан тоқылған қорап. Ш е т е н н і ң бізде түрі көп: қыста оны-мұны салу үшін шананың үстіне орнататын ш е т е н де болады (Маң. , Маңғ. )
6
(Маң. , Маңғ. ; Қост. , Жанг. ) әлсіз, нашар. Сен ш е т е н с і ң ғой, қағып кетсе жығылып қаларсың (Маң. , Маңғ. )
7
(Сем. , Абай) қауіпті, қатерлі. Мынау бір ш е т е н мәселе екен (Сем. , Абай)
8
(Рес. , Сарат. ) сырты тікен балық. Магазинге ш е т е н балықтар түсіпті (Рес. , Сарат. )
9
(Гур. , Тең. ) ескі аудың бір түрі. Ш е т е н өзенде ғана қолданылады. Жылан балық ш е т е н м е н ауланады (Гур. , Тең. )