Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шәуіш
1(Гур. , Тең. ; Маң. , Шевч. ) жұқа қабыршақ мұз, су жағасында жаңа ғана іліккен мұз, жаңа ғана қатқан, қата бастаған мұз. Ш ә у і ш жүрді, ш ә у і ш болса, балық шоғырланады, ауға балық көп түседі (Ж. Досқ., ҚТЖЕ, 11). Күз түсіп өзенге ш ә у і ш жүре бастағаннан бері бұл үнге біздің құлағымыз үйреніп те болған-ды (Ә. Сәр., Тол. туғ., 321). Торғай жағында қар жаумай тұрған кезде қатқан мұзды көкше мұз дейді
2
(Қарақ. ) кішкене қазан. Мосы шәуіш, плита шәуіш, т.б. бар
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шәуіш


будет выглядеть так: Что такое шәуіш