шиыр
(Жамб. , Шу) егістік арасындағы айдалмай, жыртылмай қалған жер. Қазақтың бірқатар жерінде осы мағынада қолданылатын ши, шүй деген сөздер бар: ш и қалған жердің шөбі қалың болады (Қост. , Жанг. ). Ал шиыр деген сөздің өз басы дәл осы үлгіде көп жердің қазағының тілінде малдың ізімен тапталған жер ұғымын білдіреді: Малының ш и ы р ы бір елі.