шоқай
1(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Түрікм. : Красн. , Ашх. , Таш. , Мары) бір тісті ағаш соқа. Ш о қ а й д ы екі ат әрең тартады (Маң. , Маңғ. ). Кейде мұны шоқай ағаш деп те атайды
2
(Маң. , Маңғ. ; Түрікм. : Красн. , Бекд. , Небид. , Ашх. , Мары, Таш. ; Алм. : Еңб-қаз. , Кег. , Шел. ; Жезқ. , Ағад. ) көннен жасалған жеңіл аяқ киім. Аңшылар тауға шыққанда аяғына ш о қ а й киеді (Алм. , Шел. ). Ауылдан келген қазақы етіктер алдақашан жыртылып енді түгелге жақын ш о қ а й ғ а көшті (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 232). [Түрікменше чоқай (Туркм.-рус. сл., 1940)]. қ. шақай 2, шарқай.