шуал
1(Түрікм. : Красн. , Ашх. , Гяу. , Таш. , Көнеүр. , Тедж. ; Маң. , Маңғ. ; Өзб. ) үлкен қап (қанар). Қырыққан жүндерді салатын ш у а л жетіспей тұр (Түрікм. , Тедж. ). Екі үлкен ш у а л тезек әкелдім (Маң. , Маңғ. ). Қырқым қорасынан жүк тығылған ш у а лд а р бірінен соң бірі домалап шығып жатыр (Өзб. ). [Әзірбайжанша шуал үлкен қап; пар. жабу (Л. Буд., І, 490)]. 2. (Қарақ. ) қап, қапшық
2
(Сем. , Абай) шошала, кілет. Астық ш у а л д а тұр (Сем. , Абай)
3
(Қарақ. ) кереге басына ілулі тұратын киім-кешек салатын тоқыма, түкті қалта