шүйлеу
(Сем. : Абай, Шұб. ) біреуді біреуге айдап салу, біреулердің арасын ушықтыру, қайрау. Бұл кісінің бізді ш ү й л е уд е н басқа жұмысы жоқ (Сем. , Абай). Әзімбай үй ішінде Тәкежан мен Қаражанды ш ү й л е уд е н басқа, Ысқаққа айтатын сөздерін, есептерін алдымен Мәнкеге келіп айтатын (М. Әу., Абай жолы, ІІ, 309). Базаралыны бұдан былайғы бір қимылға ш ү й л е п, қайрап салудың анық сөзі осы (Сонда 58)