Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шұғынық
(Алм. , Жам. ; Шығ.Қаз. , Тарб. ) таулы жерге шығатын түбінде собығы бар өсімдік (собығын жеуге болады). Тарбағатайдың етегінде ш ұ ғ ы н ы қ көп өседі (Шығ.Қаз. , Тарб. ). Ашаршылықта аштар ш ұ ғ ы н ы қ теріп жеп жан сақтаған (Алм. , Жам. ). [Ұйғырша чуғлуқ (Уйг.-рус. сл., 1961)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұғынық


будет выглядеть так: Что такое шұғынық