Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шықар
1. (Маң. : Шевч. , Маңғ. ; Сем. : Ақс. , Көкп. ) сырт, тыс, есік алды. Ш ы қ а р ғ а шығып салқындайық (Маң. , Маңғ. ). Күрек ш ы қ а р д а тұр (Сем. , Ақс. ). 2. (Шығ.Қаз. , Ү-Н. ; Монғ. ) сырт, тыс, тысқары. Ол үйден ш ы қ а р ғ а шықты (Шығ.Қаз. , Ү-Н. ). Ш ы қ а р ғ а шық, ит үреді (Монғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шықар


будет выглядеть так: Что такое шықар