Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж З И І К Л М Н О П Р С Т У Х Ч [Ш] Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шынжау
(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Жамб. , Жуа. ; Өзб. , Ташк. ) нәзік, арық, ілмиген. Ш ы нж а у қозы пышаққа жарамас, соятын болсаң басқасын сой (Маң. , Маңғ. ). Көз алды бұлдырап, басы айналды да жіңішке, ш ы н ж а у денесі бұралып құлады (Р. Райым., Жап. жаңғ., І, 25)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шынжау


будет выглядеть так: Что такое шынжау