ыңыршақ
1(Сем. : Ақс. , Көкп. , Абай) арық, нашар. Сенің мініп жүргенің бір ы ң ы рш а қ ат қой (Сем. , Ақс. )
2
1. (Алм. , Шел. ; Қ-орда: Жал. , Сыр. ) ашамай, өгізге не атқа салынатын ер тәріздес құрал. Өгізге ы ң ы р ш а қ сал (Алм. , Шел. ). Бұрын өгізге ы ң ы р ш а қ салып, үстіне жүк артатынбыз Қ-орда. , Жал. ). Қызыл өгізге әкем ы ң ы р ш а қ ерттейді. Мінгенің қиқы-шиқы ы ң ы р ш а қ ер (Б. Соқ., Біз де бал. бол., 46). 2. (Рес. , Орын. ; Қост. : Об. , Торғ. , Жанг. ; Алм. : Кег. , Шел. ; Шығ.Қаз. , Зайс. ; Жамб. , Шу) ершік. Ы ң ы р ш а ғ ы н тастап кеттің бе? Ы ң ы р ш а қ пен доғаны ала шық (Орын. , Бөр. ). Ы ң ы р ш а қ қ а кереге артып келеміз (Алм. , Кег. ). Бұрын өгізге ы ң ы р ш а қ ерттеп, үстіне жүк артатын (Шығ.Қаз. , Зайс. ). Ы ң ы р ш а қ т ы өгізге арта салып мінетін (Жамб. , Шу)