ыраң
11. Қ-орда. , Арал; Сем. , Аяг. ; Жамб. , Мер. ) көктемнің басында шығатын дәнсіз, бойы аласа, жіңішке сабақты құм шөбі, құмдық бетеге. Ы р а ң д ы жеген қой семіреді Қ-орда. , Арал). – Онда бозқараған да, қалың шығатын ы р а ң да болатын, – деп, Сағадат үлкен тәжірибелі ер адамдардай жер жөніндегі байқағыштығын да аңғартты (М. Әу., Өск. өрк., 177). Ы р а ң май айында қурап кетеді (Жамб. , Мер. ). 2. (ҚХР ) дәмі қышқылтым болып келетін шөп
2
(Алм. , Кег. ) таңертең, ерте. Біз ертең ы р а ң д а тұрып, сиыр сауамыз (Алм. , Кег. )