Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабақ
1. (Алм. , Шел. ) асқабақ. 2. (Жамб. , Шу; Шымк. : Түлк. , Мақт. ) жеуге жарамайтын, ішін ыдыс ретінде пайдаланатын асқабақ тәрізді өсімдік. Қ а б а қ т а ғ ы сумен қол жууға болады (Жамб. , Шу). Қ а б а қ т а іштеңке бар ма екен? (Шымк. , Мақт. ). 3. (Алм. : Шел. , Еңб-қаз. ; Жамб. : Шу, Мер. , Луг. ; Шымк. : Түлк. , Мақт. ) асқабақтың қабығынан істелген су құятын ыдыс. Кіп-кішкентай Сейіт бидай көже құйған қ а б а ғ ы н қазір бір қолына ұстап, екінші қолымен әкесінің таяғын желкесіне салған (Р. Рай., Жап. жаңғ., 66). Бір жағында бір қазан сүт, екі күбі, бір қ а б а қ айран тұр («Соц. кол.», 8.07.1941)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қабақ


будет выглядеть так: Что такое қабақ