қарнау
1(Қост. , Жанг. ) иін. Өзеннің иіндеу жерлерін бізде қ а р н а у дейді (Қост. , Жанг. )
2
(Гур. : Маңғ. , Есб. ; Түрікм. : Таш. , Көнеүр. ) сойған малдың ішін жару, пышақ салу. Қойдың терісін түсіріп болды, енді қ а р н а ғ ал ы жатыр (Гур. , Маңғ. ). Қойға пышақты қ а рн а п жіберіп, ішек-қарнын ақтарып салды (Түрікм. , Таш. ). Тез қ а р н а п тастағанша болмады (Гур. , Есб. ). Жанынан пышақ суырып алып, қ а р н а п алса, текелік құрам деп жүріп текке көмусіз қалар (Ә. Кекіл., Үркер, 500)