қары
1(Жамб. : Тал. , Шу, Мер. , Луг. , Сар. , Мойын. , Жам. ; Шымк. : Түлк. , Сайр. , Шәу. , Түркіс. , Қызылқ. ; Өзб. ) үйдің төбесіне салатын жуан ағаш, мәтке. Тамның қ а р ы жарылған (Жамб. , Тал. ). Осы үйге салынған бір қ а р ы н ы ң өзін әрең таптық (Жамб. , Шу). Әйелді ертіп барып үйдің қ а р ы с ы н көрсетеді (Жамб. , Мойын. ). Мейманханамыздың қ а р ы с ы майысып тұр (Шымк. , Сайр. ). Әр фермаға үш-үштен қ а р ы сатып алдым (Шымк. , Сайр. ). қ. мәтке, сілеген, арқалық 1, белағаш, бөрене, үрлік.
2
(Гур. , Маңғ. ) шаңырақтың уық өткізетін үлкен дөңгелек ағашы. Шаңырақтың қ а р ы н а уықтарды тез шаныш (Гур. , Маңғ. )
3
(Гур. , Маңғ. ; Түрікм. , Красн. ; Қарақ. ) кәрі. Бұл сол уақыттағы, адайдың қ а р ы шалдары тартатын күй екен (Түрікм. , Красн. ). Қ а р ы кісі не білет, шырақ (Гур. , Маңғ. ). Қ а р ы құлан шөп жемей ме, қ а р ы бүркіт жем жемей ме? (Мәтел). Жастың ажалдысы өледі, қ а р ы н ы ң бары өледі (Мақал)
4
(Гур. , Маңғ. ) қара. Бері қ а р ы (Гур. , Маңғ. )
5
(Алм. , Нар. ; ҚХР ) оңбаған, бұзық. Ол бір қ а р ы неме екен (Алм. , Нар. )