қатпа
1. (Жамб. , Шу; Түрікм. , Красн. ; Қост. , Семиоз. ; Қ-орда, Жал. ) түйенің ішегінен болатын ауру. Қ а т п а қара шыбын көп талағанда да болады (Жамб. , Шу). Қ а т п а болған түйе іші өтіп, азық жеуден қалады Қ-орда. , Жал. ). Қ а т п а түйені бураға қосқан сені ғана көрдім (Қост. , Семиоз. ). 2. (Түрікм. , Таш. ) арық, көтерем. Көлеңке болған биедей, қ а т п а болған түйедей бір жағдай еді (Түрікм. , Таш. )