Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қодық
11. (Түрікм. : Ашх. , Мары, Байр. , Таш. ) құланның құлыны. 2. (Жамб. , Шу; Қ-орда: Шиелі, Сыр. ) есектің құлыны. Балалар жаңа туған қ о д ы қ т ы қызық көріп ойнайды Қ-орда. , Сыр. ). 3. (Көкш. , Қ-ту ) малдың кішкенесі. Қ о д ы қ бұзау (Көкш. , Қ-ту )
2
(Жамб. , Қорд. ) дөңгелектің үстіндегі жастық ағаш пен өс темірді ұстататын жоғарыдан төмен қарай өткізілген кіндік темір
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қодық


будет выглядеть так: Что такое қодық