қоз
(Шымк. , Мақт. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. ; Орал, Чап. ; Гур. , Маңғ. ; Түрікм. : Таш. , Мары, Тедж. ) қоламта. Қ о з ғ а су төккеннен болу керек, үйдің іші тозақ болып кетті (Шымк. , Мақт. ). Оттың қ о з ы н а картоп көміп пісіріп жедік Қ-орда. , Жал. ). Керегенің ағашын бұрын қ о з ғ а салатынбыз (Орал, Чап. ). Алақшындағы қ о з ы ң д ы әрі тартшы (Түрікм. , Таш. ). [Түрікменше көз (Рус.-туркм. сл., 1956); қарақ. қоз (Рус.-карак. сл., 1967)]