Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қозықұйрық
11. (Жамб. : Сар. , Тал. , Шу, Қорд. ; Шымк. : Сайр. , Арыс) саңырауқұлақ. Қ о з ы қ ұ й р ы қ т ы майға қуырып адам жесе де болады (Жамб. , Сар. ). Қ о з ы қ ұ й р ы қ жалпақ боп түріліп шығады (Шымк. , Сайр. ). Мына бөктерлерде не көп, қ о з ы қ ұ й р ы қ көп (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 108). Райгүл қ о з ық ұ й р ы қ теріп келейік (Ә. Кекіл., Құс қан., 340). 2. (Қар. , Телм.) беті қатпар, дөңгелек, жерге жабысып тұратын шөп. Қ о з ы қ ұ й р ы қ т ы қой жейді (Кар., Телм.). 3. (Көкш. , Қ-ту ) дара-дара аласа болып өсетін шөп түрі
2
(Гур. , Маңғ. ) артқы қасы жайпақ ер
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қозықұйрық


будет выглядеть так: Что такое қозықұйрық