қолат
1. (Алм. , Шел. ) жыра, сайдың қолтығы. Сонау сайдың қ о л а т ы н д а жылқылар бар. Өзі тіктеу ғана қ о л а т болғанда қойтастары бар екен (М. Әу., Өск. өрк., 171). Ар жағында тар қ о л а т т а шашырай жайылып қой жатыр (Ә. Кекіл., Құс қан., 253). 2. (Алм. , Нар. ) таудағы жайылым. Таудағы қ о л а т т а өсетін шөптің көгін-ай (Алм. , Нар. ). 3. (Шығ.Қаз. , Зайс. ) шымды, қара топырақты жер. Бұл жер қ о л а т жер болды (Шығ.Қаз. , Зайс. )