Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қолбау
1(Гур. , Маңғ. ; Орал, Казт. ) бесіктің қолтартпасы. Қ о л б а у ы н қатты тартпаса, бала бесіктен түсіп кетеді (Гур. , Маңғ. )
2
(Сем. : Көкп. , Ақс. ) қолдау, қамқорлығына алу. Біздің Хақаң біреудің қ о л б ау ы н а алынған ғой (Сем. , Көкп. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қолбау


будет выглядеть так: Что такое қолбау