қопақ
1(Қост. , Аман. ) қамыстың түбіндегі үйін, көкшіл жұмсағы. Қамыстың түбіндегі қ о п а ғ ы н мал жейді (Қост. , Аман. )
2
Қ-орда. , Арал) шөп-шаланның су бетіндегі үйіндісі. Жалпақ қара қайыз тымық судың бетін бауырымен сызып кеп, кішкене қ о п а қ қ а тұмсығын тіреді (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 228)
3
(Шымк. , Түлк. ) тары сияқты дәнді егіс. Биыл аздап қ о п а қ ектік (Шымк. , Түлк. )
4
(Монғ. ) балық аулайтын қармақтың қалқаны; қалтқы. Тағлым етіп тарихтан тайпалатын тереңге. Баташыдан қ о п а қ т а н, Бағзыға да қонақтап, Көк тәңріден жаралған Көкжал бөрі, маралдан (М. Сұл., Шыңғыс хан, 16)
5
(Қост. , Тоб. ) қоғалы, қамысты батпақ. Алакөлдің айналасы қалың қ о п а қ болған (Қост. , Тоб. )