қорған
11. (Сем. , Абай) шөп жию үшін пайдаланылатын төбесі ашық шарбақ. Мына қ о р ғ а н д а ғ ы шөп бір қысқа еркін жетеді (Сем. , Абай). 2. (Қарақ. ) мал қамайтын ашық қора
2
(Монғ. ) кірпіштен қалап, іші-сыртын балшықпен сылаған, төртбұрыш, төбесі ашық, там үй тәріздес өлген адамдарды жерлейтін орын. Қ о р ғ а н ғ а ағайын адамдар, үй ішінің адамдары жерленеді. Әкесіне тұрғызған қ о р ғ а н ы осы (Монғ. ). қ. қауым, қорым 1.