қорым
11. (Қост. : Жанг. , Об. ; Сем. : Абай, Ұрж. ) мола, бейіт. 2. (Қост. : Жанг. , Об. ; Рес. , Орын. ; Қ-орда, Арал) моланың көп жері. Ол ауылдың маңайында қ о р ы м көп (Қост. , Об. ). Қ о р ы м н ы ң қасынан түнде жүрсең жүрегің сескенеді (Қост. , Жанг. ). Мына тұрған неғылған көп қ о р ы м. Бұл тастар моңғолдардың қ о р ы м д а р ы (Сем. , Абай). Моласы тас шоқының қ о р ы м ы н д а, Беласар жүргіншінің жолы мұнда. Көк тасқа басындағы айшықталған, Жетпейтін сөз жазылған жолы оңға (Б. Майл., Шығ., 1 т., 89). қ. қорын.
2
(Алм. : Еңб-қаз. , Шел. ; Сем. , Ұрж. ) ұсақ тас. Қ о р ы м таудың етегінде болады (Сем. , Ұрж. )
3
(Сем. : Көкп. , Ақс. ) қорық, қоритын жер