Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қотан
1. (Көкш. , Қ-ту ) бір бөлек ауыл. Сырымбеттің балалары сол қ о т а н д а (Көкш. , Қ-ту ). Үлкен қ о т а н н ы ң сонау шетінде алтыбақан теуіп, ән салып жатыр бір топ жас (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 190). 2. (Рес. , Омбы) қора. Мына малды несіне қ о т а н ғ а иіріп қойдың (Рес. , Омбы)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қотан


будет выглядеть так: Что такое қотан