Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлау
11. (Гур. , Маңғ. ) төмен түсу, түсу, келу. Көш таудан қ ұ л а п келеді (Гур. , Маңғ. ). 2. (Қост. , Аман. ; Ақт. , Ырғ. ; Қ-орда, Арал) келу, қайту, оралу. Жұмабек сен елден қашан қ ұ л а д ы ң (Қост. , Аман. ). Қойың суға қ ұ л ад ы ма? (Ақт. , Ырғ. )
2
(Алм. : Ұйғ. , Кег. , Шел. , Еңб-қаз. ; Жамб. : Қорд. , Луг. , Мер. ; Шымк. : Шәу. , Арыс) ағу, ағып кету, арықты бұзып кету. Тоғандағы су басқа жаққа қ ұ л а п кетті (Алм. , Шел. ). Мен егін суғаруға барып едім, су менен бұрын егіннен әрі қ ұ л а п кетті (Алм. , Кег. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлау


будет выглядеть так: Что такое құлау